Κριτική της συνέντευξης του Χαρίλαου Φλωράκη

Στις 20.2.1984 η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ δημοσίευσε συνέντευξή της με τον Χαρίλαο Φλωράκη. Εδώ ο Μανώλης Πυθαρούλης δίνει αποσπάσματα των ερωτήσεων του δημοσιογράφου, των απαντήσεων του Φλωράκη, και τις δικές του παρατηρήσεις:

Ερώτηση: Η ομιλία σας στην Θεσσαλονίκη ένα μήνα από την τελευταία ολομέλεια της ΚΕ είχε στόχο να μεταβιβάσει στη βάση του Κόμματος κάποια καινούρια πράγματα... [...]

Απάντηση: Όχι καινούρια πράγματα, ιδέες έξω από την πολιτική που χάραξε το τελευταίο συνέδριο [...] Η πρόταση για την συνεργασία όλων των προοδευτικών δυνάμεων, πριν απ' όλα του ΚΚΕ και του ΠΑΣΟΚ... δεν είναι καινούργια... Σήμερα γίνεται εθνική ανάγκη...

...το ίδιο συμβαίνει και με την πρότασή μας για έξοδο από την κρίση με μια εθνική παραγωγική ανάπτυξη σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση προς όφελος του λαού. Με το βάθεμα της κρίσης που παίνρει τις διαστάσεις καταστροφής σημαντικού μέρους των παραγωγικών δυνάμεων, η πρότασή μας αυτή, που έχει και πάλι τις βάσεις της στο 11ο Συνέδριο, γίνεται θα έλεγα, μια πρόταση σωτηρίας.


Παρατήρηση Πυθαρούλη: Στις παραπάνω θέσεις βλέπω ένα αδιέξοδο. Μιλάει ο Φλωράκης για σνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων και πριν απ' όλα του ΚΚΕ με το ΠΑΣΟΚ. Κατ' αρχήν, το ΠΑΣΟΚ έχει απορρίψει μια τέτοια πρόταση, λόγω "διαμετρικών αντίθετων οραμάτων και προγραμμάτων". Πέραν αυτού, είναι δυνατό να λυθούν τα προβλήματα του λαού σε αντιμονοπωλιακή ανάπτυξη με μια κυβερνητική ή άλλη συνεργασία; Αυτό που προέχει είναι μια ενότητα στη δράση των εργατών, των αγροτών, της διανόησης των και των εργαζόμενων στρωμάτων. Εδώ ο Φλωράκης βάζει το κάρο μπροστά από το άλογο. Τί συσπειρώσεις των εργαζόμενων έχουν γίνει για να εγγυώνται μια αντιμονοπωλιακή συνεργασία; Εδώ κινδυνεύει η συνεργασία στη ΓΣΣΕ που βασίζεται στη βασική αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας. Τί να πούμε για μια συνεργασία σε επίπεδο κυβερνητικό;

Ο Φλωράκης κάνει λαθεμένες εκτιμήσεις και καταλήγει σε λαθεμένες θέσεις και σε αδιέξοδο στην πολιτκή. Οι προτάσεις συνεργασίας για λόγους εθνικής ανάγκης και εθνικής σωτηρίας είναι εγκεφαλικές εφευρέσεις του Φλωράκη που η ζωή τις απόρριψε.

[...]

Ερώτηση: Τονίζετε ότι θα πρέπει να στηριχτούν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις που συνισφέρουν στην αύξηση της παραγωγής και της απασχόλησης. Δεν είναι αυτό μια καινοτομία για το κοινωνικο-οικονομικό σύστημα που υποστηρίζετε;

Απάντηση: Εδώ δεν συζητάμε για το κοινωνικό-οικονομικό σύστημα που υποστηρίζουμε, δηλαδή για το σοσιαλισμό, Εμείς λέμε: Να πάρουν δάνεια οι βιομήχανοι, αλλά δάνεια για να επενδύσουν, να αυξήσουν την παραγωγή και την απασχόληση, να εκσυγχρονιστούν, να γίνουν αναταγωνιστικοί κλπ κι όχι για να κάνουν βίλες ή να εξάγουν συνάλλαγμα στο εξωτερικό. Να πάρουν δάνεια αλλά όχι δανεικά και αγύριστα.

Παρατήρηση Πυθαρούλη: Η θέση του Φλωράκη "να πάρουν δάνεια οι βιομήχανοι, αλλά δάνεια για να επενδύσουν" κλπ είναι αντίθετη στη θεωρία και πραχτική των κομμουνιστικών κομμάτων τα οποία υποστηρίζουν τους βιοτέχνες, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και τους φτωχούς αγρότες. Είναι απόλυτα εξακρυβωμένο ότι οι βιομήχανοι παίρνουν δάνεια και είτε τα επενδύουν για μέγιστο κέρδος, ή τα διοχετεύουν σε τράπεζες του εξωτερικού, ή και τα δύο. Δεν είναι, λοιπόν, σωστό ότι το ΚΚΕ μπορεί να υποστηρίζει να δοθούν δάνεια στους βιομήχανους.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Μανώλη Πυθαρούλη: "Οι διαφωνίες μου με την ηγεσία του Κ.Κ.Ε." (Αθήνα, 1991). Ο Μανώλης Πυθαρούλης γεννήθηκε το 1915 και πέθανε το 1988. Υπήρξε μέλος του ΚΚΕ, ίδρυτής της ΕΑΣΚΕΝ (ναυτεργάτες), στέλεχος της ΕΣΑΚ και της ΠΕΜΕΝ. Για χρόνια ήταν χρεωμένος και με τη δουλεία στο Κίνημα Ειρήνης.  Το 1985, λόγω της οπορτουνιστικής γραμμής που ακολουθούσε η ηγεσία του ΚΚΕ και του έντονου ρεφορμισμού που καλλιεργείτο στο εργατικό κίνημα, διαχώρισε τη θέση του και έπαψε να είναι και τυπικά πρόεδρος της ΕΣΑΚ-Σ. 
Στις 18.5.1987, αμέσως μετά το 12o Συνέδριο, με γράμμα προς την Κ.Ο.Ν. (Κομματική Οργάνωση Ναυτεργατών) έθεσε τον εαυτό του εκτός του ΚΚΕ. Η ενέργειά του αυτή ήταν ακόμα μια διαφωνία για την δεξιά οπορτουνιστική γραμμή που συνέχιζε και μετά το 12o Συνέδριο η ηγεσία του ΚΚΕ, καθώς και ενάντια στο ανώμαλο εσωκομματικό καθεστώς που δημιουργήθηκε στο ΚΚΕ μετά το 9ο Συνέδριο. Ας σημειωθεί ότι από το 1968 μέχρι το 1978 ο Πυθαρούλης ήταν μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Από το 1987 και μετά ο Μαν. Πυθαρούλης ήταν μέλος της Πανελλαδικής Ένωσης Κομμουνιστών και στη Συντακτική Επιτροπή της ΦΩΝΗΣ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ, στην οποία αρθρογραφούσε.